Kościół pod wezwaniem św. Jakuba Starszego Apostoła jest najstarszą świątynią w Szczyrku – został wzniesiony w latach 1797-1800, przy głównej drodze do Bielska. Jest to budowla drewniana, konstrukcji zrębowej, pokryta gontami. Wieżę wieńczy charakterystyczny, namiotowy dach nad izbicą. Wyposażenie wnętrza jest późnobarokowe i pochodzi przede wszystkim ze zlikwidowanego kościoła klasztornego norbertanów w Nowym Sączu.

Pionierscy osadnicy w Szczyrku pojawili się już w XV wieku, jednak sprawdzone informacje o mieszkańcach wsi pochodzą dopiero z wieku XVII. Przez kilka stuleci tutejsi zagrodnicy przynależeli do parafii pod wezwaniem Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Łodygowicach. Na budowę własnej świątyni zdecydowano się pod koniec XVIII wieku. Kościół pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła zbudowano w latach 1797-1800, na niewielkim wzniesieniu położonym w pobliżu głównej drogi do Bielska. Wcześniej specjalnym dekretem powołano w Szczyrku samodzielną parafię. Pierwszym proboszczem został ks. Wojciech Radoński. Kościół jest orientowany. Nawę i węższe od niej prezbiterium wzniesiono z drewna, stosując wiązanie na zrąb. Wieżę zbudowano w konstrukcji słupowej; osadzono na niej izbicę, którą chroni dach namiotowy. Całość pokryto gontami. Na zewnętrznej ścianie apsydy wisi rokokowy, drewniany krucyfiks, przed wejściem zaś ustawiono kamienne kropielnice. Wnętrze wyposażono późnobarokowymi elementami z klasztoru norbertanów w Nowym Sączu. Dojrzały barok reprezentują także trzy ołtarze: główny, z figurami św. Jakuba, św. Piotra i św. Stanisława Kostki oraz boczne - Serca Pana Jezusa i św. Jana Nepomucena. Z tego samego okresu pochodzi drewniana ambona. W prezbiterium odnajdziemy kamienną chrzcielnicę. XIX-wieczne są natomiast stacje Drogi Krzyżowej. W kruchcie („babińcu”) wisi oleodruk z wyobrażeniem „danse macabre”. Polichromia jest współczesna. Od 2011 roku świątynia jest diecezjalnym sanktuarium św. Jakuba Starszego Apostoła. Kościół w Szczyrku znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.

Kościół pod wezwaniem św. Jakuba Starszego Apostoła jest najstarszą świątynią w Szczyrku – został wzniesiony w latach 1797-1800, przy głównej drodze do Bielska. Jest to budowla drewniana, konstrukcji zrębowej, pokryta gontami. Wieżę wieńczy charakterystyczny, namiotowy dach nad izbicą. Wyposażenie wnętrza jest późnobarokowe i pochodzi przede wszystkim ze zlikwidowanego kościoła klasztornego norbertanów w Nowym Sączu.

Pionierscy osadnicy w Szczyrku pojawili się już w XV wieku, jednak sprawdzone informacje o mieszkańcach wsi pochodzą dopiero z wieku XVII. Przez kilka stuleci tutejsi zagrodnicy przynależeli do parafii pod wezwaniem Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Łodygowicach. Na budowę własnej świątyni zdecydowano się pod koniec XVIII wieku. Kościół pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła zbudowano w latach 1797-1800, na niewielkim wzniesieniu położonym w pobliżu głównej drogi do Bielska. Wcześniej specjalnym dekretem powołano w Szczyrku samodzielną parafię. Pierwszym proboszczem został ks. Wojciech Radoński. Kościół jest orientowany. Nawę i węższe od niej prezbiterium wzniesiono z drewna, stosując wiązanie na zrąb. Wieżę zbudowano w konstrukcji słupowej; osadzono na niej izbicę, którą chroni dach namiotowy. Całość pokryto gontami. Na zewnętrznej ścianie apsydy wisi rokokowy, drewniany krucyfiks, przed wejściem zaś ustawiono kamienne kropielnice. Wnętrze wyposażono późnobarokowymi elementami z klasztoru norbertanów w Nowym Sączu. Dojrzały barok reprezentują także trzy ołtarze: główny, z figurami św. Jakuba, św. Piotra i św. Stanisława Kostki oraz boczne - Serca Pana Jezusa i św. Jana Nepomucena. Z tego samego okresu pochodzi drewniana ambona. W prezbiterium odnajdziemy kamienną chrzcielnicę. XIX-wieczne są natomiast stacje Drogi Krzyżowej. W kruchcie („babińcu”) wisi oleodruk z wyobrażeniem „danse macabre”. Polichromia jest współczesna. Od 2011 roku świątynia jest diecezjalnym sanktuarium św. Jakuba Starszego Apostoła. Kościół w Szczyrku znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.

Kościół pod wezwaniem św. Jakuba Starszego Apostoła jest najstarszą świątynią w Szczyrku – został wzniesiony w latach 1797-1800, przy głównej drodze do Bielska. Jest to budowla drewniana, konstrukcji zrębowej, pokryta gontami. Wieżę wieńczy charakterystyczny, namiotowy dach nad izbicą. Wyposażenie wnętrza jest późnobarokowe i pochodzi przede wszystkim ze zlikwidowanego kościoła klasztornego norbertanów w Nowym Sączu.

Pionierscy osadnicy w Szczyrku pojawili się już w XV wieku, jednak sprawdzone informacje o mieszkańcach wsi pochodzą dopiero z wieku XVII. Przez kilka stuleci tutejsi zagrodnicy przynależeli do parafii pod wezwaniem Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Łodygowicach. Na budowę własnej świątyni zdecydowano się pod koniec XVIII wieku. Kościół pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła zbudowano w latach 1797-1800, na niewielkim wzniesieniu położonym w pobliżu głównej drogi do Bielska. Wcześniej specjalnym dekretem powołano w Szczyrku samodzielną parafię. Pierwszym proboszczem został ks. Wojciech Radoński. Kościół jest orientowany. Nawę i węższe od niej prezbiterium wzniesiono z drewna, stosując wiązanie na zrąb. Wieżę zbudowano w konstrukcji słupowej; osadzono na niej izbicę, którą chroni dach namiotowy. Całość pokryto gontami. Na zewnętrznej ścianie apsydy wisi rokokowy, drewniany krucyfiks, przed wejściem zaś ustawiono kamienne kropielnice. Wnętrze wyposażono późnobarokowymi elementami z klasztoru norbertanów w Nowym Sączu. Dojrzały barok reprezentują także trzy ołtarze: główny, z figurami św. Jakuba, św. Piotra i św. Stanisława Kostki oraz boczne - Serca Pana Jezusa i św. Jana Nepomucena. Z tego samego okresu pochodzi drewniana ambona. W prezbiterium odnajdziemy kamienną chrzcielnicę. XIX-wieczne są natomiast stacje Drogi Krzyżowej. W kruchcie („babińcu”) wisi oleodruk z wyobrażeniem „danse macabre”. Polichromia jest współczesna. Od 2011 roku świątynia jest diecezjalnym sanktuarium św. Jakuba Starszego Apostoła. Kościół w Szczyrku znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.