Hotel „President” stanął pod koniec XIX wieku, w bielskiej dzielnicy Przedmieście, położonej na północ od historycznego centrum miasta. Impuls do dynamicznego rozwoju dzielnicy dała rozbudowa kolei żelaznych. Co prawda parowozy pojawiły się w Bielsku już w 1855 roku, ale dopiero prace związane z budową linii łączącej Bielsko z Żywcem, spowodowały ekspansję miasta w kierunku północnym. Wykopano wówczas tunel pod centrum, w 1872 roku ruszyły regularne połączenia, a w 1890 postawiono okazały dworzec kolejowy, zaprojektowany przez Karola Schulza. Wkrótce z centrum Bielska do dworca można się było dostać Nową Ulicą Dojazdową, którą po nabraniu znaczenia przemianowano na ulicę Cesarza Franciszka Józefa (to obecnie ul. 3 Maja).
Przedsiębiorczy bielszczanie nie mogli przepuścić takiej okazji: sąsiedztwo dworca kolejowego wręcz nakazywało budowę reprezentacyjnego hotelu. Stanął on w 1893 roku, niedaleko ujścia nowej ulicy do dzisiejszego placu Bolesława Chrobrego. Jest jednym z nielicznych budynków po wschodniej stronie ulicy – obecność tunelu mocno ograniczyła możliwości budowlane, a na wznoszących hotel wymusiła wykopanie 12-metrowych fundamentów.
Inwestorem był Heinrich Hochstimm. Obiekt zaprojektował Karol Korn – niezwykle płodny i zdolny architekt, którego realizacje możemy podziwiać w wielu miejscach Bielska. Nadał on hotelowi wygląd eklektyczny z dominacją neorenesansu. Budynek jest czterokondygnacyjny, przykryty dachem mansardowym z facjatami. Pośrodku elewacji frontowej znajduje się słabo wyróżniający się trójosiowy ryzalit, zwieńczony szczytem z wolutami. Parter ozdobiono rustyką, narożniki są boniowane. Głowice pilastrów w ryzalicie zostały efektownie pozłocone, podobnie jak roślinne sztukaterie z ich trzonów.
Wewnątrz zaprojektowano 50 komfortowych pokoi i apartamentów, restaurację, sale reprezentacyjne i wypoczynkowe. W 1896 roku rozpoczęto w hotelu „Cesarskim” projekcje filmowe, dzięki czemu Bielsko-Biała może się pochwalić pierwszym kinem na ziemiach polskich.
Rozkwit hotelu nastąpił na początku XX wieku, kiedy jego właścicielem został Eugeniusz Szarka. W 1922 roku nazwę hotelu zmieniono na „Prezydent” - na cześć prezydenta Polski Gabriela Narutowicza. W okresie międzywojennym dostawiono budynek restauracyjny i salę balową. Po wojnie pełnił różne funkcje, a ponownie zaczął przyjmować gości w roku 1961. W pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku hotel poddano rewitalizacji.
